Ja wadde!!!

Dag iedereen,

Het is weer veel te lang geleden dat we nog eens iets lieten horen, dus bij deze volgt er even een "snelle" update van wat we waar zo nog allemaal gedaan hebben.

Vorige keer liepen we al lichtjes achter omdat onze internettijd op was, maar hopelijk kunnen we dat nu weer een beetje goed maken...

Dus onze laatste wandeling eindigden Katleen en ik in stijl van waterkiekens, maar we hadden geluk met het weer de dagen die daar op volgden en alles was weer snel droog.

Kort na onze belevenissen op het noordelijke punt van het zuid-eiland namen we de ferry naar het noord-eiland. Een iets minder aangename overzet dan de heenreis, de gingers deden hun werk, maar het had geen minuut langer moeten duren!!!

Na al het moois in het noorden, het zuiden, het westen en rond lake Taupo, was eindelijk de oostkust aan de beurt. Op onze weg stopten we bij een wildlife park waar we reuze palingen zagen, kaka's (vogels van hier, alle, ondertussen al ginder), 2 kiwi's in actie en nog veel meer.

Verder kwamen we nog door de gekste dorpen... Plots kwamen we in een Deens dorp terecht, waar we dus enkele vikingen passeerden, we reden door Wimbledon, Hawai, Taumatawhakatangihangakoauauotamateaturipukakapikimaungahoronukupokaiwhenuakitanatahu en nog veel meer. Die laatste moet je maar eens proberen te memoriseren.`

Toen we door een gebergte langs de kustlijn reden hadden we halverwege een probleem... Toen Katleen terugschakelde omdat onzen Twalf de helling niet aan kon, schakelde hij gewoon niet meer... Vreemd... Wij aan de kant en de 1e de beste voorbijganger tegengehouden. Deze vriendelijke Kiwi dacht dat het iets met de koppeling te maken had en pompte het pedaal een minuut lang op en neer. En toen konden we weer schakelen. Hij adviseerde ons om in het eerst volgende dorp te stoppen en de vloeistof voor de versnellingsbak bij te vullen. Nu weten we dus dat we naast onze olie, koelvloeistof en wisservloeistof ook nog remvloeistof en vloeistof voor de vitessenbak bestaat! Goed om weten :)

Nadat we onze trip met ons 2 gedaan hadden gingen we terug richting Taumarunui en richting Kimby, die ondertussen een echte boerderijchick geworden was. Ze voelde zich op en top thuis op de boerderij en het duurde niet lang voor we hoorden wat de planning verder was. Kimby besloot om de komende 3 maanden op de boerderij te blijven in plaats van mee naar Australie te gaan. Het bevalt haar daar dus duidelijk. (en we kunnen haar geen ongelijk geven, onze terugkomst in Taumarunui voelde ook een beetje als thuiskomen)

We verbleven nog dikke 2 weken bij Leen en BJ en deden nog vele leuke en vernieuwende dingen. Zo gingen we op hertenjacht (wel zonder succes), maar dat is ruim goedgemaakt met de kalkoenenjacht een paar dagen later. Op de weiden zaten een 20-tal wilde kalkoenen die het gras van de koeien en schapen aan het verorberen waren, dus die wilden ze zo snel mogelijk weg. Goed, want wij hadden nog wel eens zin in vol-au-vent :) en het was lekker hoor. We zijn ook meegeweest naar de veeveiling om varkens te verkopen. Daar zagen we hoe het er in het echt aan toe gaat (net zoals in McCleods).

Omdat we voor lange tijd op logement waren wilden we ook graag iets terug doen. Toen we vroegen waarmee we konden helpen bleek dat er het plan was om in 2 slaapkamers de raamkozijnen te schilderen. Dit deden we met plezier en uiteindelijk hebben we de keuken ook ineens geschilderd, ze is weer helemaal als nieuw en we hebben ons goed geamuseerd!

Uiteindelijk moesten we nog enkele opdrachten vervullen, dus daar hebben we dan ook ineens werk van gemaakt. De resultaten kan je bij de kikskesatwork.blogspot.com vinden.

Natuurlijk komt er aan elk sprookje een einde en was het tijd om afscheid te nemen van onze vrienden in Nieuw Zeeland en ons 3e kikske snifsnif, maar van 1 ding mogen ze ginder zeker zijn. We'll be back!!!

Met een beetje pijn in het hart verlieten we Nieuw Zeelandse bodem, maar we gingen Anke terug zien en dat maakte wel heel wat goed. En natuurlijk stond er ons hier in Australie ook nog het 1 en ander te wachten! We hadden er zin in!

AUSSIE here we come!!! Of beter gezegd here we are!!!

Bij het inchecken in Nieuw Zeeland voor onze vlucht naar Australie namen we het zekere voor het onzekere (want met al die super veiligheidsmaatregelen van tegenwoordig weet je nooit), en gingen we in onze valies op zoek naar een doosje lucifers, want er stond duidelijk aangegeven dat dit verboden was... Natuurlijk is dat iets dat je zomaar ergens tussen steekt ter opvulling... MAAR we hebben het snel gevonden. Verder verliep alles vlot en zelfs bij aankomst ging alles vlotjes. Omdat we van de boerderij kwamen hadden we er op gerekend dat we al onze schoenen en onze tent zouden moeten laten desinfecteren, maar uiteindelijk werd er eens een oog op geworpen en mochten we snel weer verder. En daar stond mijn zusje ons al op te wachten!!! Het was een fijn weerzien na bijna 4 maanden.

Anke had de camper (ons huis voor de komende 2 maanden) al ergens op een camping gezet, dus we namen een taxi en waren snel ter plaatse. We hebben die avond gezellig bijgekletst en al een aantal filmpjes van NZ getoond. Uiteindelijk waren we allemaal wel moe en hebben we onze bedden in elkaar gestoken en hebben we goed geslapen. Anke moesten we om 10u uit haar bed sleuren, want zij had wel last van een jet-lag...

Ondertussen zijn we al een week op Australische bodem en hebben we al mooie dingen gezien, maar ik moet het hier voorlopig weer bij houden, want het wordt hier weer laat... We proberen snel weer bij te bloggen! Alles gaat hier heel goed en de camper is fantastisch! We hebben zelfs een huisdier, maar daar vertellen we volgende keer meer over...

Heel veel groetjes en hopelijk tot snel!!!

Katleen, Anke en Ine.