Here we go again!

Hopelijk geraken we nu wel terug bijgebeend...

Dus ons 1e nachtje in de camper verliep goed. Iedereen heeft goed kunnen slapen en we hadden geen wekker gezet, dus voor we gedouched waren en klaar om iets te doen was de dag al half om. We besloten dan om de camper in te richten en voor alles een eigen plekje had was ook de namiddag al bijna om. Dus om een uur of 4 gingen we naar de supermarkt om boodschappen te doen voor die avond en het hoogst nodige. Ons 1e dagje op Australische bodem was dus om voor we het wisten.

Onze 2e dag begon met een zalig ontbijtje in het zonneke! Genieten van het herfstzonneke...
Later namen we de trein naar Sydney-city, want daar wilden we toch al een paar dingen zien. We komen hier later alledrie nog terug, maar Sydney by night wilden we toch al even verkennen. ' s Morgens dacht Anke dat ze met haar broek ergens was blijven achter haken en dat er een scheurtje in zat, maar toen we op de trein zaten te wachten ontdekten we dat die scheur toch wel 5x zo groot geworden was!!! En ook op andere plekken begonnen er gaten in haar broek te komen... Vreemd, haar broek at zichzelf al het ware op. Wel heel ambetant als ge door 't stad loopt en uw broek verdwijnt! Dus wij op zoek naar een nieuwe broek voor de zus en vindt maar eens iets naar haar goesting!!! Het wordt hier nu kouder omdat het hier winter gaat worden, dus een 3/4-broek vinden is dan heel moeilijk! Maar soit, we vonden iets en konden verder Sydney verkennen... De foto's spreken voor zich veronderstel ik.

De dagen daarna brachten we door in de bergen. The Blue Mountains meer bepaald. Dit is een heel mooi natuurgebied met prachtige lookouts (uitkijkpunten). Hier zagen we onze eerste Kookaboora, een vreemde vogel die zichzelf opblaast als hij net geland is. Ook het geluid is geweldig, iets aapachtigs vinden we persoonlijk, maar zijn bijnaam is dan ook 'Laughin' (lachende) Kookaboora.

We bezochten in dit gebied Rockviewpoint, Govetts leap, Evans lookout, Perry's lookdown, Echo Point en The Three Sisters. Hiervan hebben we foto's die meer zeggen dan wat ik er over zou neerschrijven, dus laat ik de foto's weer voor zich spreken. We zagen bergen die Grand Canyon heten en ze lijken inderdaad op die van in Amerika, maar ze zijn iets minder hoog en in de valleien staat het vol bomen, er is dus geen doorkomen aan...

Twee keer gingen we op zoek naar watervallen, maar blijkbaar weten ze die hier goed te verstoppen, want veel water zagen we tot nu toe niet :)

We sliepen in een natuurpark bij Glenbrook. De poorten van het park sloten bijna, dus we waren nog net op tijd om daar te kunnen camperen. Na veel stijgen en dalen en door een riviertje te rijden, kwamen we dan eindelijk aan de plaats waar we konden camperen. Het was ondertussen al heel donker dus we zetten ons op het eerste plaatsje dat ons geschikt leek. Toen we de volgende morgen wakker werden bleek dat we een weggetje gemist hadden dat naar de camping leidde, maar wie ligt daar nu van wakker.

Ine was een beetje geschrokken toen ze het vuil ging weggooien en plots oog in oog stond met een Kangoeroe... Later bleek dat er op het veld vlakbij onze campplaats nog enkele zaten. Ook Kaketoe's zaten er massaal. Dit is een papagaaisoort die hier veel voorkomt. Later bezochten we nog de Red Hands Cave. De weg die daar naar leidde was onverhard, dus dan is 10 kilometer heel ver :). Maar als je dat dus rustig doet en tussen de putten rijdt gaat het vrij vlot.

Dan was Canberra aan de beurt. De hoofdstad van Australie!

We namen de Tourist drive en vermeden zo de grote banen. Zo zie je ook iets meer van de natuur. Onderweg kwamen we een bordje tegen met 'Apple Festival' dus gingen we eens kijken waar we dan terecht kwamen. Het bleek een gezellige bijeenkomst te zijn waar er muziek gemaakt werd, er was een rommelmarktje, een tentoonstelling van oude motoren, oude auto's en moto's. Uiteraard werden er ook appels verkocht en appeltaarten, dus we voelden ons verplicht ;-) om een applepie te kopen. En ze heeft gesmaakt!!! Hop we reden verder naar Canberra.

We dachten in een drukke stad als Sydney terecht te komen, maar Canberra is niet te vergelijken met Sydney! Canberra is echt een gezellige stad, niet druk, met mooie uitzichten en een aantal interessante doe-dingen zoals: het parlement (oud en nieuw), nationaal museum, botanic gardens en de War Memorial. Allemaal vlot toegankelijk en nog eens iets bijgeleerd hier en daar, dus onze grijze massa werkt ook af en toe nog eens. Ook de Belgische ambassade bezochten we, maar hiervoor hadden we een goede reden... (zie opdrachten, weer eentje volbracht!)

Verder gingen we nog langs enkele lookouts om de stad van boven uit te zien. Echt de moeite! Ook reden we naar een punt waar je de tuin van de gouverneur kan zien. Het grasveld zat vol kangoeroes, een stuk of 30! We veronderstellen dat we die nog veel gaan tegen komen.

Natuurlijk kan een mens al eens tegenslag hebben op reis, dus tja, dat ontgaat ons ook niet. Toen we van Canberra naar een nationaal park reden voor bergwandeling bleek de weg afgesloten te zijn. We volgden de wegomleiding en plots waren we de weg kwijt. Geen bordjes van omleiding te vinden... Dus we gingen terug. Anke weet nu ook dat een rond punt hier niet helemaal marcheert als bij ons en dat elk rond punt anders is. Hier moet je voorsorteren en de pijlen volgen en mag je zelden volledig rond... Een auto achter ons had de pinker genegeerd en ging er van uit dat we het rond punt zouden verlaten en deed een weliswaar 'zeer vlotte' inhaalbeweging. Met gevolg dat zijn aanhangwagen tegen onzen James (zo noemde onze 1e camper) belandde. Jammer maar helaas, een crashke was gebeurd. Niets ernstig, enkel de spiegel hing naast de auto en de deur was gedeukt en kon wel in het slot, maar stond nog 5 cm open. Ook de aanhangwagen (in de vorm van een hond) van de andere betrokkene was nog in vrij goede staat. Het hondje was enkel een pootje kwijt :)

Bellen naar het verhuurbedrijf dan maar. We konden een vervangwagen komen halen in Melbourne de volgende dag. Dit was een rit van 700 km, maar tja beter dat dan niets, dus we kregen er een roadtripje bij. Hierdoor verloren we 3 dagen, maar we zijn ondertussen weer onderweg en we zijn heel blij dat het bij blikschade gebleven is.

Ondertussen hebben we besloten om een groot deel van de weg die we in full-speed aflegde terug te doen op het gemak en daar zijn we nu volop mee bezig.

We genoten al van een 2-daagse op Philip Island waar we mooie stranden bezochten, een paar honderd pinguins zagen, een stuk of 7 koala's en nog veel meer natuurlijk moois.

Nu rijden we richting Bairnsdale vanwaar de Great Alpine Road vertrekt. Dit belooft een prachtige bergrit te worden, dus we kijken er naar uit!

Voila, nu zijn we eindelijk weer bijgebeend en hopelijk kunnen we het zo houden!

Heel veel groetjes aan iedereen van ons 3!
Katleen, Anke en Ine.