Onze laatste dagen in het noorden van NZ

Hello Folks!

Het is weer even geleden dat we onze blog hebben bijgewerkt, dus verwacht je maar aan een fiks verslag en een grote portie foto's!

We zijn ondertussen op bezoek geweest bij Leen en Brendon (alias B.J.) in Tauramanui. Leen is een vriendin van Katleen van vroeger bij de scouts. Ondertussen woont Leen al enkele jaren in NZ met haar man (echte Kiwi) en sinds oktober hebben ze een dochter (Alisha).

Op weg naar Tauramanui kregen we van Leen bericht dat we best ineens naar het voetbalplein kwamen omdat ze moest spelen om 18u. Dus wij daar heen gegaan met het idee om eens goed te supporteren vanaf de zijlijn... Tja dat was buiten 2 dames gerekend die hadden afgebeld, dus Katleen en Ine werden mee ingeschakeld als reserven. Het bleek een tornooi te zijn, dus het waren 2 matchen die avond. Gelukkig was het maar 12 minuten aan elke kant van het veld, want onze conditie is er tot eergisteren niet beter op geworden. Maar soit we hebben nog eens een sportieve inspanning gedaan en achteraf waren ze nog steeds blij dat we meegedaan hadden, dus zoo slecht was het niet :)

Ook de volgende dag ging er sportief aan toe, het was sportdag met de buren. Echt wel heel leuk omdat iedereen, jong en oud, mee deed. Ook hier werden we ineens mee ingeschakeld. Iedereen werd in teams ingedeeld en met 5 ploegen. Er werden verschillende spelletjes tegen elkaar gespeeld: ei-smijten, touwtrekken, een megamixparcours op snelheid, 10x om de vinger draaien en dan zo recht mogelijk terug lopen en zeilschuiven. We voelden ons terug helemaal scout en chirotrut ;) (tis maar voor te lachen hee, we weten niet hoe je iemand van de chiro noemt en chirolid vonden we dom klinken). Ook het zeilschuiven ontbrak er niet aan. Het was een leuk dagje dat uiteraard met een BBQ werd afgesloten.

De volgende dag waren we vroeg uit de veren, want we gingen schapen scheren. Jaja, weer een opdracht volbracht! Vreemd om bij zo'n schaap zijn frakske uit te doen. Leuke ervaring en dit was nog maar het begin van onze belevenissen op de boerderij...

Na het schapen scheren vertrokken we voor 2 dagen naar andere oorden. We bezochten het stadje Rotorua, waar er veel thermische activiteit is en waar het ongelofelijk hard naar rotte eieren stinkt! Echt niet normaal die geur daar, maar gelukkig voor jullie is er geen geur gekoppeld aan foto's. Maar het was zeker de moeite waard om er langs te gaan. 's Avonds zijn we naar een Maoridorp gegaan waar we kennis maakten met de speciale Maori cultuur, ook echt wel de moeite. Bij de Mitai stam zagen we hoe ze hun eten onder de grond klaar maken (Hangi). Verder kregen we een rondleiding door het dorp en genoten we van een voorstelling van hun zang\dans\muziek\kleding\wapens\tattoo's,... (zie foto's). Later schoven we aan tafel om te genieten van een heerlijke Maori maaltijd en achteraf gingen we nog even op stap om glimwormen en palingen te spotten.

De ochtend na ons bezoek aan de Mitai stam gingen we terug om ons net iets meer in te leven in het Maorigebeuren. Weer een opdracht achter de rug!

Verder zijn we nog langs de Huka Falls geweest aan het Taupo meer, we bezochten een glasblazer en we gingen langs Puzzle World. (blijkbaar zijn er in Merksem nog fans van de WASGIJ puzzels!). En terug op weg naar Tauramanui, de beste verblijfplaats tot hiertoe :)

Bij Leen, B.J en Alisha zijn we dan nog een paar dagen (of eigenlijk stiekem een week) gebleven. Het was leuk om daar de familie te leren kennen en hoe het er bij hen op de boerderij (niet het platteland, wel een heel gebergte) aan toe gaat.

We zijn met bijna heel de familie (ouders, broer en zussen met kinderen van BJ) de bergen ingetrokken om de hut die ze daar aan het bouwen zijn te gaan bewonderen. Met 2 auto's (4x4 uiteraard) een Quad en de Rhino (zie foto's) trokken we de bergen in. Veld na veld reden we door, hek open, hek toe, koeien, schapen, varkens, geiten en herten kwamen we tegen voor we ergens plots aan de hut kwamen. Leuk tripje! Voor herhaling vatbaar! Na een stevige lunch zijn we blauwe bessen gaan plukken voor de moeder van BJ, zij maakt daar verschillende lekkernijen mee. Maar achteraf bekeken doet Kimby dat ook niet slecht hoor, het dessert heeft gesmaakt.

Samen met Leen en Alisha hebben we ons de volgende dagen nog nuttig en natuurlijk ook iets minder nuttig bezig gehouden. BJ heeft ons 's avonds nog meer kennis laten maken met hun levensstijl en de dieren. We hebben eens paard gereden, we gingen mee de bergen in op geitenjacht en we zagen een kalf geboren worden. Het waren niet alledaagse (of toch niet voor ons) maar wel onvergetelijke gebeurtenissen die we zeker niet snel zullen vergeten.

Het was een geweldige week, maar ja, we moeten onze weg richting Zuidereiland nog verder zetten. We namen dus voorlopig afscheid en zetten onze reis verder. 1 ding is zeker: "Ze zien ons in april nog terug in Tauramanui!".

Onze weg ging verder richting Strattford via de 'Forgotten World Highway'. Op heel de weg kwamen we weinig mensen tegen en je zou denken een highway is een deftige baan, maar niet hier hoor, plots reden we weer kilometers lang op gravel. We bezochten een bar (Pub Whangamomona) in the middle of nowhere, waar de tijd zoals ze zeggen stil staat, maar uiteindelijk viel dat wel mee.

We zijn in New Plymouth geweest waar we een wandeling gemaakt hebben in een mooi park met een bloementuin en een kleine zoo. Na deze wandelig hebben we nog geen dag stilgezeten.

We bezochten de Dawson Falls en maakten een heel mooie wandeling aan de voet van Mount Taranaki. Deze omgeving was ook weer heel mooi.

We zijn dan verder doorgereden naar Wanganui. Op zoek naar een camping richting Pipiriki, waar we de volgende dag heen gingen kwamen we weer op ongelofelijke plaatsen. De natuur blijft ons verbazen...

In Pipiriki gingen we met een jetboat naar een plaats in het park waar je met de auto niet kan komen (te voet duurt het 3 dagen voor je er bent) om naar de 'Bridge to Nowhere' te gaan. De brug op zich was niet wauw, maar de verhalen die er achter schuil gingen wel en de natuur die er om heen ligt is gewoonweg prachtig! Natuurlijk was het jetboaten op zich ook al een avontuurtje op zich :)

Dan zijn we weer bij vandaag. We zaten vanmorgen terug in Wanganui city waar we een beetje gingen shoppen en naar Durie Hill gingen. Hier zou een tunnel zijn met een lift naar de top van de berg. We waren benieuwd en gingen op zoek maar vonden de tunnel niet direct. Dan maar te voet naar boven... 66 meter per trap naar boven (dit is te vergelijken met een 20e verdieping), dus dit was een goede training voor de komende wandelingen. Boven op de top van de berg stond dan de toren die uitzicht geeft over de hele stad, dus wij nog eens 176 trappen op. Op zich valt dit allemaal mee maar in een tijdsspanne van 20 minuten vergt het toch wel wat van de kuitspieren. Boven vonden we de weg naar de lift wel, dus de afdaling deden we met de lift. Uiteindelijk bleek dat de tunnel vlak naast de trap was en we dus niet goed genoeg rondgekeken hadden :) Maar we hebben onze conditietraining voor vandaag dan toch ook weer gehad.