Bijna helemaal vanonder op de wereld!

Dag iedereen!

Eindelijk nog eens een deftige internetshop gevonden om nog eens een beetje te bloggen!

Hier zijn we dan op het zuideiland. Vandaag zitten we in Hokitika, maar we zullen even van in Wellington beginnen.

Voor de overzetboot moesten we in Wellington zijn. Daar zijn we dan ineens 2 dagen gebleven, want we hadden tickets geboekt voor een rugbymatch. Echt geweldig om in zo'n stadion te zijn voor zo'n match. Het waren "The Hurricanes" tegen "The Reds" 2 ploegen van de Super 14 van NZ, Australie en Afrika. Laat ons dus gewoonweg zeggen topploegen. Ongelofelijke sport om te kijken en het entertainment op en rond het veld was ook wel op en top.

De volgende morgen zijn we dan met de "InterIslander" naar het zuideiland gevaren. Onderweg zagen we dolfijnen, de eerste en enigen tot hier toe, maar normaal gezien zouden we er nog wel een aantal moeten tegenkomen.

Na een avondje plannen trokken we eerst naar Motueka om naar de markt te gaan (8 kramen en pakweg 60 bezoekers, alhoewel ik nu waarschijnlijk al overdrijf). Normaal gingen we in de streek van Abel Tasman nog kajakken, maar het weer zat even niet mee, dus dat stellen we dan maar uit tot op onze terugweg.

Onze weg ging dan verder naar Nelson Lakes National Park, dit is een heel mooi gebergte waarin zich ook nog 2 grote meren bevinden. Achteraf bleek deze buurt echt wel de moeite waard om van naderbij te bekijken. De eerste avond genoten we aan het water van ons avondmaal en we bleven daar gezellig zitten tot de zon onder ging (het was dus 24 februari en wij zaten tot een uur of 10 in ons t-shirtje buiten hee!!! )

De volgende dag trokken we onze wandelschoenen aan en trokken we de bergen in. Mount Robert is een berg die gelegen is aan Lake Rotoiti en die dus prachtige uitzichten geeft over het meer en de hele streek. Ook al was het een heuse klim van 2 uur en zagen onze kuitspieren weer een beetje af, we vonden het echt de moeite waard. Het was een trip van dikke 5 uur, maar onvergetelijk.

Achteraf zijn we nog even een kijkje gaan nemen bij Lake Rotoroa, maar eigenlijk was het vorige meer toch veel mooier hoor :) qua mooie natuur wordt een mens hier eeeeecht wel verwend. Zooooooooooooooo mooooooooooi.

Dan trokken we terug richting kust, meer bepaald de westkust. We namen de moeite om een omweg te maken naar Karamea en ook daar hebben we geen spijt van. Karamea is een rustige buurt aan de kust waar er op gebied van archeologie schatten te vinden zijn. Hier vond men onder andere beenderen van de Moa, een lang uitgestorven vogel soort.

Wij gingen dan ook eens op verkenning... Met onze Petzls op het hoofd gingen we de grotten in. We twijfelden eerst omdat er verwittigd werd dat er veel Weta's (sprinkaanachtige insecten) en spinnen zitten. Maar uiteindelijk viel dat allemaal wel mee. Die dag deden we ook nog een wandeling naar de boogrotsen in de buurt en een klein meertje, om de avond af te sluiten met een wandeling van een uur door regenwoud om aan een prachtig strand te komen. Natuurlijk moesten we die wandeling ook nog terug doen, maar tegen valavond was het nog heel mooi.

Ondertussen hebben we op de weg naar Hokitika nog een kleine omweg gemaakt om een kolonie zeehonden te gaan bekijken. Ook leuk om die beestjes bezig te zien :). We passeerden ook nog de Pancake rocks, maar hier zullen de foto's wel voor zich spreken.

Ondertussen zitten we in Hokitika en hebben we omwille van de regen een paar nachten in hostels doorgebracht omdat het hier gigantisch regende!!! Jaja, het is hier niet enkel zon :). Als we in onze tentjes hadden geslapen waren we waarschijnlijk afgedreven. Hier geldt in het algemeen de regel, als het na een warme en droge zomer dan eindelijk eens regent, dan valt het er dagen aan een stuk met bakken uit. We hebben dan maar ineens een cinemake gedaan. Met cinemaKE overdrijf ik echt niet hoor, eigenlijk was het eerder een groot scherm ergens in een living met een 10-tal zetels er voor. Al bij al zal er 25 man geweest zijn en dan zat de zaal echt wel vol! Er zijn zelfs nog stoelen bijgezet :) absoluut gezellig was het wel. Echt niet te vergelijken met onze megazalen...

Voila, nu zijn jullie ook weer een beetje op de hoogte van ons avontuur! Wij zetten onze reis weer verder richting zuiden. We komen dichter en dichter bij de gletsjers.

Tot de volgende keer!!!

Heel veel groeten van ons 3en!
x